Moby Dick, Herman Melville

Λέγε με Ισμαήλ. Πριν από μερικά χρόνια -δεν έχει σημασία πόσο ακριβώς- έχοντας λίγα ή καθόλου χρήματα και τίποτα ιδιαίτερο που να με ενδιαφέρει στη στεριά, σκέφτηκα να ταξιδέψω λίγο στη θάλασσα και να δω το υδάτινο μέρος του κόσμου. Είναι ένας τρόπος που έχω να διώχνω το σπλήνιασμα και να ρυθμίζω το κυκλοφοριακό. Όταν πιάνω τον εαυτό μου να στραβώνει το στόμα, όταν μες στη ψυχή μου είναι Νοέμβρης υγρός, που ψιλοβρέχει, όταν πιάνω τον εαυτό μου να σταματάει άθελα μπρος σε φερετροπωλεία και να γίνεται ουραγός κάθε κηδείας που συναντώ. Είναι το δικό μου υποκατάστατο του πιστολιού και της σφαίρας. Δεν υπάρχει τίποτα το εκπληκτικό σ' αυτό. Αν το ήξεραν έφτανε, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι, με τον τρόπο τους, αργά ή γρήγορα, θα έτρεφαν πάνω-κάτω τα ίδια αισθήματα με μένα για τον ωκεανό

Αφιερωμένο στον Γιάννη, που ήταν χθες στο σπίτι και έχει γυρίσει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ως ναυτικός. Είναι η καλύτερη εισαγωγή που έχει γραφτεί στην ιστορία της λογοτεχνίας.  Και η καλύτερη λύση σε περίπτωση που τα πράγματα παραδυσκολέψουν